Bu böyle gitmeyecek.
Ne yapıp ne edip İran’a gitmem lazım.
Böyle bir sinemayı üreten bir ülke sinek ikilisi olamaz.
Orayı görmek, tanımaya çalışmak; oranın insanını anlamaya çalışmak gerek
mutlaka.
İranlı Makhmalbaf ailesiyle dost olabilmek için tüm mal
varlığım olan Reno Modüs’ü feda edebilirim.
Öyle bir aile ki düşünün baba Mohsen Makhmalbaf, anne
Marziyeh Meshkiny, kızlar Samira ve Hana Makhmalbaf yönetmen, oğul Maysam
Makhmalbaf oyuncu, sinematograf.
Ve bunlar benzer örneklerde gördüğümüz gibi babanın
torpiliyle iş yapan ama etkisiz işler çıkaran örnekler değil (Gürkan ve ile
cümle başlar mı?). Her birinin filmleri uluslar arası prestijli festivallerde
ödül alan filmler. Bazıları ile ilgili tanıtıcı yazılar bu albümde var.
Böyle bir aileyle dost olduğunuzu düşünün. Yemez bir ay
yanında yatardım.
Mohsen Makhmalbaf’ın uluslar arası ismi “A Moment of
Innocence/Masum Bir An” olan Farsça “Ekmek ve Gül/Noon-O-Goldoon” diye bilinen
1995 tarihli filmini izledim.
Birçok İran filminde gördüğümüz düş ile gerçekliğin
birbirine girdiği bir film. Özellikle de film içinde film temalı veya bir film
çekmekle ilgili bir film.
Aklıma çok büyük sanatçı Abbas Kiarostami’nin
“Close-up/Yakın Plan” adlı filmi geliyor. Burada da sinemaya tutkuyla bağlı bir
emekçi, zengin bir ailenin yanında çalışmaya başlamak üzereyken birden
kendisini yönetmen Mohsen Makhmalbaf olarak tanıtmaya başlıyordu. Belki o
sürede önemli bir kişi olmak hem de büyük hayranlık beslediği önemli biri olmak
kendisi için bir ödüldü. Dolandırıcılıktan mahkemeye verilen adamın hikayesi
arayıp, bulan için olağanüstü güzel mesajlar barındıran bir film, tek kelimeyle
bir baş yapıt.
Aynı Mohsen Makhmalbaf şimdi kendi filminde kendisini
oynuyor.
Hikayede gerçek öğeler var. Makhmalbaf’ın öz yaşam öyküsü.
1977 yılında 17 yaşında bir genç iken, Makhmalbaf devrimci
ideallere sahiptir. İran karışıktır. Şah rejimine karşı bir ayaklanma söz
konusudur. Devrimciler ile şeriatçılar işbirliği yaparlar. İktidarın
şeriatçılara geçtikten sonra neler olduğunu biliyoruz. Makhmalbaf o karşık
dönemde, toplumsal hareketlilikler artmışken bir arbede esnasında bir polisi
bıçaklar. Bunlar gerçekten yaşanmıştır.
Olaydan yaklaşık 20 sene sonra Makhmalbah polisi bulur ve bu
film içinde filmi çeker. O anın canlandırılması çekilecektir. Genç amatör
oyuncular bulunur. Yıllar önce yaşanan politik olayların perde arkasında da
tuhaf ve uzun süren bir aşk hikayesi de vardır. Polise sürekli saat soran genç
kadın ile Makhmalbaf ve polis arasında geçen üçlü aşk yıllar sonra nasıl
tezahür edecektir?
“Hayal gücü iktidara” diye bir duvar yazısı, özlü söz, keps
var ya işte öyle bir şey bu film. Hayal gücü resmen iktidara geliyor benzer
birçok İran filmi gibi.
Fena halde gideri var.
Son olarak Türkiye’de bu kadar olanaklar varken eli yüzü
düzgün film sayısının beş yılda bire denk gelmesinden acayip rahatsız olduğumu
tekrar belirtmek istiyorum.
İyi günler.
Etiketler: a moment of innocence, Abbas Kiarostami, iran sineması, mohsen makhmalbaf, noon o goldoon